-
1 εφέστια
-
2 ἐφέστια
-
3 θῦμα
θῦμα, τό, das Geopferte, nach Phot. zunächst vom Weihrauch, ἐφέστια Aesch. Ag. 1310, πάγκαρπα Soph. El. 624; dann von Thieren, u. übh. Opfer, Ant. 903; neben λοιβή Phil. 8; neben εὐχαί O. R. 239 u. öfter, wie Plat. Legg. X, 888 c; ϑύεσϑαι Rep. II, 578 a; Legg. VI, 782 c ϑύματα οὐκ ἦν τοῖς ϑεοῖς ζῷα, πέλανοι δὲ καὶ μέλιτι καρποὶ δεδευμένοι καὶ τοιαῦτα ἄλλα ὁγνὰ ϑύματα; – ϑῦμα ποιεῖν, hinopfern, Gaet. 5 (VII, 354).
-
4 ἐφ-έστιος
ἐφ-έστιος, ion. ἐπίστιος (ἑστία), am Heerde, auf dem Heerde, ἐφέστιοι ὅσσοι ἔασιν, so viele an den Heerden, um die Feuerstätten versammelt sind, Il. 2, 125; εἶτα τόνδ' ἐφέστιον πῆξαι – σκῆπτρον Soph. El. 411; ἑζόμεσϑ' ἐφέστιοι, auf den Stufen des Altars, O. C. 32; ϑύματα ἐφ. Aesch. Ag. 1283; μίασμα Eum. 162; ἐφέστιον σέλας Soph. Tr. 604 erkl. der Schol. τὸ κατ' οἶκον πῦρ, im Ggstz des φέγγος ἡλίου u. des ἕρκος ἱερόν, wobei also nicht mit Herm. an das durch das Fenster eindringende Licht zu denken ist; ἀνολολύξατε δόμοι ἐφεστίοις ἀλαλαῖς Tr. 205 ch., im Jubelruf um den Heerd oder die Altäre. – Bes. von dem Schutzflehenden, der an oder auf dem Heerde sitzt, ἀλλ' ἐμὲ τὸν δύστηνον ἐφέστιον ἤγαγε δαίμων Od. 7, 248; δόμων ἐφ. ἐμῶν, Schutzflehender in meinem Hause, Tempel, Aesch. Eum. 547. 639; οὔτοι καϑῆσϑε δωμάτων ἐφέστιοι ἐμῶν Suppl. 360, u. sonst bei Tragg.; als Gastfreund einkehrend, Soph. Tr. 261; Plut. Arat. 49; – Ζεὺς ἐφέστιος, der Schützer des Hauses, Soph. Ai. 487; auch sonst von den Schutzgöttern des Hauses, die auf dem Heerde standen, Her. 1, 44; ἵδρυμα Plat. Legg. XI, 931 a. – An dem eigenen Heerde, heimisch, ἀπολέσϑαι ἐφ. Od. 3, 234; ἦλϑε μὲν αὐτὸς ζωὸς ἐφ., er kam lebend heim, 23, 55; vgl. Eur. Rhes. 201; dah. πόνοι δόμων ἐφέστιοι Aesch. Spt. 835 u. δόμοι ἐφ., das heimathliche Haus, 73 Ag. 825; ἔναιε πηγῇσιν ἐφέστιος Ἀσωποῖο, an den Quellen des Asopus, Ap. Rh. 1, 117; σοῖσιν ἐφέστιος ἐν μεγάροισιν 3, 1117, oft; – τὸ ἐφ. u. τὰ ἐφέστια, die Heimath, D. Hal. 1, 24 u. oft.
-
5 ἐφέστιος
ἐφ-έστιος, am Herde, auf dem Herde, ἐφέστιοι ὅσσοι ἔασιν, so viele an den Herden, um die Feuerstätten versammelt sind; ἑζόμεσϑ' ἐφέστιοι, auf den Stufen des Altars; ἀνολολύξατε δόμοι ἐφεστίοις ἀλαλαῖς, im Jubelruf um den Herd oder die Altäre. Bes. von dem Schutzflehenden, der an oder auf dem Herde sitzt; δόμων ἐφ. ἐμῶν, Schutzflehender in meinem Hause, Tempel; als Gastfreund einkehrend. Ζεὺς ἐφέστιος, der Schützer des Hauses; auch sonst von den Schutzgöttern des Hauses, die auf dem Herde standen. An dem eigenen Herde, heimisch; ἦλϑε μὲν αὐτὸς ζωὸς ἐφ., er kam lebend heim; δόμοι ἐφ., das heimatliche Haus; ἔναιε πηγῇσιν ἐφέστιος Ἀσωποῖο, an den Quellen des Asopus; τὸ ἐφ. u. τὰ ἐφέστια, die Heimat
См. также в других словарях:
ἐφέστια — ἐφέστιος at one s own fireside neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)